Kendimle Konuştum...
Dün sabaha karşı, Facebook'ta dolanıp dururken rasladım bu alıntıya. Özdemir Asaf'ın şiirlerinden birinden alınmış olmalı. Şiirin başlığı da yok. Bu yüzden hangi şiirden alınmış ya da şiirin bütünü bu mu, belirsiz. Dörtlük okunduğunda, başka söze gerek var mı dedirtiyor insana...
Şiir, şairi Asaf'ı tam olarak ele veren bir şiir. Yalnız, ben acaba şairin dönemini de ele veriyor mu bu şiir diye de düşündüm. Şiiri, kendi yaşadığı döneme ve yere bakarak da okumak başka düşüncelere daldırabiliyor insanı. Bulunduğum yörede yaşayanların, "sabah karşı" ne yaptıklarını ve hangi yokuşa tırmanmaya çalıştıklarını iyi biliyorum. Bu ülkede az ya da çok donanımlı çağdaş bir "birey" olmak ne mümkün diyesi geliyor insanın. Bilmiyorum siz ne dersiniz?
Dün sabaha karşı kendimle konuştum,
Ben hep kendime çıkan bir yokuştum.
Yokuşun başında bir düşman vardı,
Onu vurmaya gittim kendimle vuruştum...
Ben hep kendime çıkan bir yokuştum.
Yokuşun başında bir düşman vardı,
Onu vurmaya gittim kendimle vuruştum...
[Özdemir Asaf]
Yazar: Ömer Çendeoğlu.
Tarih: Perşembe, Aralık 16, 2010.
Yazı etiketleri:
günlük,
özdemir asaf,
şiir
.
Bu yazının bütün yorumlarını RSS 2.0 aracılığıyla izleyebilirsiniz.
